شعر این تصنیف را در تاریخ ۳/۱۰/۸۴ گفتم ؛ بر روی رِنگ اصفهان از ساخته های علی اکبر خان شهنازی ، و در تاریخ های پانزدهم و شانزدهم دی ماه۱۳۸۴، درکنسرتی که گروه نجوا ، به سرپرستی محمدمهدی وحدتی وبا صدای احمد نعمت الله زاده در سالن بوعلی دانشکده کشاورزی کرج ارائه کرد ، اجرا شد :

 

 

 

 

ای جان ، ای یار، ای جان ، ای یار

 

ماه دو هفته ام چرا چهره نمی نمایی ام ؟

 

لب بگشا به خنده تا، عقده ی دل گشایی ام

 

لب بگشا به خنده تا، عقده ی دل گشایی ام

 

 

 

 

چشمم به در است آخر تا  باز

        

با یاد تو دل گردد  دمساز

 

 

 

 

ای که چو رویا هر شب با منی

       

کاش به روزم نَـــــــظَر افکنی

 

 

 

 

یار دلربا  ، ای مه زیبا ، دلبر من

 

از نفست ای صنم ، بر رخ  زردم  بدم

 

اِ اِ اِ اِ اِ اِ ی یار ، بر رخ زردم ، رخ زردم ، رخ زردم بدم

 

 

 

 

 

آه اگر یار من ، ماه  ده چار من ، بگذرد از دلش تا بتابد بر این شام تارم

 

دردل این آرزو ، شوق دیدار او ، وقت آن می رسد تا شکوفه دَهَد انتظارم

 

 

 

 

از عشقت خوبِ من ، بر جانم شعله زن

 

                        از مهرت ای جان ، بر من گیر آسان

 

 

 

       

از نفست ای صنم ، بر رخ  زردم  بدم

 

اِ اِ اِ اِ اِ اِ ی یار ، بر رخ زردم ، رخ زردم ، رخ زردم بدم