به فروتني هاي دوست هنرمندم ، سيد ميثم قاضي مير سعيد

 

 

 كاش آسمان  پلكي  زند ، تا  تو نمايان تر شوي

 كاش اي  وفور  روشني ! حتي فراوان تر شوي

 

 قد مي كشد درچشم شب، شرمي بليغ و باشكوه

 حالي كه از تن پوش ابر ، عريان و عريان تر شوي

 

 اي  بغض بسته  باز شو ، اي حنجره  آواز  شو

 جا دارد اين تحرير را ، يك پرده  گريان تر  شوي

 

 مژگان به مژگان نيشتر، محكم ، مصمم ، بيشتر

 کاش این مداوا را ولی امشب شتـــابان تر شوي

 

 در من  تماشـــا  كردي  و  تنهايي ات  تكثير  شد

 مي بينمت آیینه  كز  اين  هم  پريشان تر   شوي